In het Spanje van de 16de en 17de eeuw is de
hoofdvorm van de tafel 'la forma de tronco piramide': de vorm van
de afgeknotte pyramide.
Deze tafel is meestal zeer slank van vorm,
demontabel of inklapbaar, en heeft rechte poten. Men noemt deze
tafel San Antonio tafel. Verder ziet men tafels met 'getorste'
ofwel gedraaide poten, patas liras (poten die zijn
uitgesneden in de vorm van een lier) en columnas salamonicas
(met geslingerd-gedraaide poten). De tafel wordt geschraagd door
ijzers die soms heel mooi versierd zijn. Doordat deze ijzers met
bouten aan de dwarslat tussen de poten, en met zogenaamde ogen
aan de middenonderkant van het blad zijn bevestigd, kan de tafel
met een paar eenvoudige handelingen worden ingeklapt of uit
elkaar gehaald. Aan deze eigenschap is een oorspronkelijke
Spaanse tafel onmiddellijk te herkennen. Typerend is bovendien
dat het potenstel met scharnieren of met een of twee bouten aan
de onderkant van het blad vastzit. De schoonheid van de Spaanse
tafel wordt in hoge mate bepaald door het blad. Dit bestaat
meestal uit één stuk hout en komt voor in afmetingen tot wel
zes meter lang en een meter breed. De randen van het tafelblad
zijn zelden bewerkt. Men streefde ernaar om het hout onverzaagd
te gebruiken en daarmee de schoonheid van een puur stuk hout te
tonen. Uitgevallen noesten, windscheuren of andere beschadigingen
werden hersteld door er stukjes hout in te zetten.
Zeventiende eeuwse notenhouten demontabele
tafel (coll. M.Scheepens
Notenhouten schrijftafel
inklapbaar eind zestiende eeuw
Notenhouten tafel uit Burgos
(burgalesa)17e eeuw.
MATTHIEU SCHEEPENS, beëdigd taxateur in 17e eeuwse Spaanse meubelen.
 |